دوستان دو گونه اند :
یکی آنان که همیشه شما را می خندانند و از ایشان خیری نخواهید دید
دیگر آنان که عیب شما را می گویند و شما را به اندیشه وا می دارند
قدر ایشان را بدانید . . .
.
.
.
ما سه چهارم از اصالت وجودی خود را
به قیمت شبیه شدن به دیگران از دست می دهیم . . .
.
.
.
آنکس که نتواند در حلقۀ شادی و نشاط دیگران به صورت یکی از افراد در آید
یا مغرور است یا ریاکار و یا در قید تشریفات . . .
(لاواتر)
.
.
.
گنجی که در اعماق نامحدود شما حبس شده است
در لحظه ای که خود نمی دانید کشف خواهد شد . . .
(جبران خلیل جبران)